01-09-2017 Vladimir Stockman & Aleksander Andrijewski - Piosenki Wysockiego ⁘ Владимир Штокман и Александр Андриевский - Песни Высоцкого

​​

Krzysztof Bagorski
 XI „KACZMARSKI UNDERGROUND — MOJA KRONIKA I REFLEKSJE (FRAGMENTY)

Festiwal oficjalnie rozpoczął się o godzinie 18 koncertem w sławnej «Piwnicy pod Baranami». Od siebie dodam, że nazwa „piwnica jest jak najbardziej adekwatna do przestrzeni, jaką tam zobaczyłem. Jednak atmosfera była wyjątkowa, co uwiarygadnia legendę i estymę, jaką cieszy się to miejsce. Zapewne Ci z Was czytających, którzy byli tam, wiedzą, o czym piszę. Tematem przewodnim tegorocznego XI kaczmarski underground, był Włodzimierz Wysocki, wielki mistrz i wzór dla naszego tytułowego artysty, dlatego otwarcie należało do Vladimira Stockmana i Aleksandra Andrijewskiego, którzy wykonali wiele utworów Wysockiego. Wspaniali muzycy i jak się później okazało, bardzo sympatyczni koledzy pochodzący z Ukrainy, ale od 25 lat mieszkający w Krakowie artyści, których na pierwszy koncert w Piwnicy zaprosił sam Piotr Skrzynecki i namówił ich do zostania w naszym kraju.

<...>

Koncert w Piwnicy pod Baranami dobiegł końca, gdy na zegarkach było już po północy. Opuściliśmy gościnne progi sławnego lokalu i wraz z grupą osób zawędrowaliśmy na Dworzec Główny w Krakowie, skąd po krótkiej podróży znaleźliśmy się na stacji Wieliczka Park. Znajduje się tu zabytkowy, pięknie odrestaurowany dworzec, którego część jest użytkowana przez szkołę muzyczną. Tam też w jednej z sal czekały na gości prace Pauliny Dąbrowskiej-Dorożyńskiej i moje.

<...>

Stojący w kącie sali fortepian bardzo szybko ożywił Sasza, czyli Aleksaner Andijewski, który, jak wcześniej pisałem, wraz z Vladimirem wystąpili jako pierwszy we wcześniejszym koncercie. Sasza, mężczyzna postawny, swoim wyglądem przypominał mi Iwana Groźnego. Długie siwe spięte włosy, broda i wąsy, a do tego rysy twarzy budzące respekt. (Gdy się poznaliśmy, okazało się, że jest zgoła odwrotnie). Kiedy wcześniej, jeszcze przed koncertem zobaczyłem go przy stoliku u wejścia do Piwnicy pod Baranami pomyślałem, że to zapewne jakiś poważny artysta. W tym moje domysły okazały się więcej niż trafne. Zagrał dla publiczności pięknie i nastrojowo, tak jak to można sobie wymarzyć do tej sytuacji. Krótko później miałem wielką przyjemność poznać obu muzyków, Vladimira również, i bardzo szybko nawiązała się między nami nić sympatii, która trwała aż do samego końca tego festiwalu, do niedzieli 3 września. Aleksander opowiadał ciekawe historie, między innym o Wołodi Wysockim, którego znał osobiście. Ale to już temat na zupełnie inną opowieść.

​

1. Statki (Корабли)