Dariusz Tomasz Lebioda. Ormiańska tancerka, 2015 ⁘ Дариуш Томаш Лебёда. Армянская танцовщица, 2015
Ormiańska tancerka = Paroġ hayowhin / Dariusz Tomasz Lebioda; [przekł. na jęz. ros. Vladimir Stockman, przekł. na jęz. orm. Gagik Davtyan; fot. Dariusz Tomasz Lebioda]; Bydgoszcz 2015.
⁘ Армянская танцовщица = Парог хайовхин / Дариуш Томаш Лебёда [пер. на русский язык Владимир Штокман, пер. на армянский язык Гагик Давтян]; фот. Дариуш Томаш Лебёда]; Быдгощ 2015.
Дариуш Томаш ЛебёдаАРМЯНСКАЯ ТАНЦОВЩИЦА
Я стал у открытого окна Отеля Армения вдали на взгорьях поблескивали шел проливной дождь и наполнял как это странно — как я никогда не предполагал сюда я никогда не должен был отразиться но мир вновь приблизился кем бы я ни был стоило жить чтобы зачерпнуть воздуха Степанакерт, 2014
Она выбежала на сцену в белых одеждах ее нежные пальцы сложились ее тонкие губы превратились я смотрел на нее как на сияющую и я растрогался как я затосковал по я почувствовал связь я стал живой исчезает и остается Степанакерт, 1913
Было холодно и серо я вошел в храм и зажег я свечу памяти я не чувствовал дыхания только секунды быстро только жизни гасли Шуша, 2914
Держись вопреки распаду спокойно уходи в даль провожай взглядом музыка Баха Генделя а красное желтое и золотое твоя судьба — твой путь утопает в пыли но сейчас в себе держись Ереван, 2014
Он поднял тост и сказал что люди развязывают войны и убивают они не знают сострадания к старцам он говорил о мире и самопожертвовании я напомнил ему слова польского он обнял меня рукой и доверчиво словно смерть была только Нагорный Карабах, 2014
Она была похожа на святую с греческой одетая в черное печальная все в ней глаза губы руки каждый шаг каждый жест она потеряла на войне сына теперь поет она горькую песнь она скорбит как ветер расставания Тигранакерт, 2014
Вардану Хакобяну Стою в долине и смотрю где-то там высоко пасутся одинокие среди гор я смотрю на них и думаю сейчас свободные и стройные завтра пойдут они под нож но ведь каждое каждая жизнь кончается кони и люди Нагорный Карабах, 2014
Я смотрел в глаза но Зарина была особенная как расцветшая орхидея сияющий среди темной ее темные волосы затеняли а в глазах пылали черные хотя была она создана как птица запертая в клетке грустная Зарина особенная Гандзасар, 2014
Он был похож на солдата кровавой войны он мог бы носить на плече автомат в горной сторожевой башне но когда он вышел из толпы я увидел в нем армянского но когда он начал шептать стихи и умерли без стона без пустых Тигранакерт, 2014
Стоя у окна отеля в Ереване беззвучно спрашивал вернусь ли отразится ли в моих глазах жизнь — это пылающее мгновение и даже если я больше тебя ты стал знаком творческого печали которая никогда и веры в силу слова и постоянно пребывать Ереван, 2014
Что же плохого ты сделал старик а ведь недавно входил ты обнимал черноволосую а теперь грязный и вонючий и не знаешь что стоит пред проснись брат умой взгляни с гордостью и верой а потом медленно уйди как все Ереван, 2014
Гагику Давтаяну Смотрю на тебя гора гор и созерцаю ты родилась в жару и в огне вместе с братом я полюбил тебя с первого взгляда одетая в одежды голубых облаков проходят миллионы лет проходят людские а ты маячишь вдали а ты поблескиваешь на границе существования предельной Ереван, 2014 Перевел с польского Владимир Штокман |
Dariusz Tomasz LebiodaORMIAŃSKA TANCERKA
Stanąłem w otwartym oknie Hotelu Armenia w dali na wzgórzach połyskiwały padał rzęsisty deszcz i nasączał jakie to dziwne – jakie nigdy nie miałem tu nigdy nie miałem odbić się ale świat znowu przybliżył się kimkolwiek nie byłem warto było żyć by zaczerpnąć powietrza Stepanakert 2014
Wybiegła na scenę w białej szacie jej delikatne palce ułożyły jej subtelne usta stały patrzyłem na nią jak na lśniącego i wzruszyłem się jak zatęskniłem za poczułem łączność stałem się żywą przepada i na zostaje Stepanakert, 2014
Było zimno i szaro wszedłem do świątyni i zapaliłem świecę pamięci nie czułem oddechu tylko chwile łączyły się tylko życia gasły Szusza 2014
Trwaj na przekór rozpadowi spokojnie odchodź w dal odprowadzaj wzrokiem muzyka Bacha Haendla a czerwień zieleń i złoto twoim przeznaczeniem jest twoja droga tonie w pyle ale teraz jeszcze w sobie trwaj Erywań 2014
Wzniósł toast i powiedział że ludzie wszczynają wojny i zabijają nie znają litości dla starcуw mówił o pokoju i poświęceniu przypomniałem mu słowa polskiego objął mnie ramieniem i ufnie jakby śmierć była tylko Górski Karabach, 2014
Wyglądała jak święta z greckiej ubrana na czarno smutna wszystko w niej oczy usta dłonie każdy krok i każdy gest straciła na wojnie syna teraz śpiewa gorzką pieśń lamentuje jak wiatr rozstania Tigranakert, 2014
Vardanowi Hakobianowi Stoję w dolinie i patrzę gdzieś tam wysoko pasą samotne pośród gуr patrzę na nie i myślę teraz wolne i smukłe jutro trafią pod nуż ale przecież każde każde życie kończy się konie i ludzie Górski Karabach, 2014
Przeglądałem się w oczach ale Zarina była wyjątkowa jak rozkwitła orchidea lśniący pośród ciemnej jej ciemne włosy ocieniały a w oczach płonęły czarne choć została stworzona jak ptak zamknięty w klatce smutna Zarina osobna Gandzasar, 2014
Wyglądał jak żołnierz krwawej wojny mógłby nosić na ramieniu karabin trwając w górskiej strażnicy ale gdy wyszedł z tłumu zobaczyłem w nim ormiańskiego ale gdy zaczął szeptać wiersze i umarli bez jęku bez pustych Tigranakert 2014
Stojąc w oknie hotelu w Erywaniu pytałem bezgłośnie czy kiedyś czy w moich oczach odbije życie jest rozpłomienioną chwilą i nawet gdybym więcej cię nie stałeś się znakiem twórczego tęsknoty która nigdy i wiary w moc słowa i stale trwać Erywań, 2014
Cóż złego uczyniłeś stary człowieku a przecież niedawno wchodziłeś tuliłeś się do czarnowłosej a teraz brudny i cuchnący i nie wiesz że stoi przed spójrz z dumą i wiarą a potem wolno odejdź jak wszyscy Erywań 2014
Gagikowi Davtayanowi Patrzę na ciebie góro gór i kontempluję rodziłaś się w żarze i ogniu razem z bratem pokochałem cię od pierwszego wejrzenia ubrany w szaty błękitnych chmur mijają miliony lat mijają ludzkie a ty majaczysz w dali a ty połyskujesz na granicy istnienia i ostatecznej Erywań, 2014 |